Edición Española
    Biblioteca

    Íñigo López de Mendoza

    Menga de Manzanares

    Por todos estos pinares
    nin en Navalagamella,
    no vi serrana más bella
    que Menga de Mançanares.
    Desçendiedo yelmo a yuso,
    cóntral Bovalo tirando
    en esse valle de suso,
    vi serrana estar cantando;
    saluéla, segund es uso,
    e dixe: "Serrana, estando
    oyendo, yo non me excuso
    de fazer lo que mandares".
    Respondióme con ufana:
    "Bien vengades, cavallero;
    ¿quién vos trae de mañana
    por este valle señero?,
    Ca por toda aquesta llana
    yo non dexo andar vaquero,
    nin pastora, nin serrana,
    sinon Pasqual de Bustares.
    Pero ya, pues la ventura
    por aquí vos ha traydo,
    convién en toda figura
    sin ningund otro partido,
    que me dedes la çintura,
    o entremos a braz partido;
    ca dentro en esta espesura
    vos quiero luchar dos pares".
    Desque vi que non podía,
    partíme dallí sin daña,
    como aquel que non sabía
    de luchar arte nin maña;
    con muy grand malenconía,
    arméle tal guardamaña,
    que cayó con su porfía
    çerca de unos tomellares.




    TAMBIÉN TE PUEDE INTERESAR


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Aviso legal
    Contact